Παραίτηση Γκερέκου

Άντζελα τέλος.Η παραίτηση της διευκολύνει τον κ. Γερουλάνο αλλά και τον κ. Παπανδρέου.Τον μεν πρώτο διότι σε καμμία περίπτωση δεν την άντεχε, τον δε πρωθυπουργό που του επιτρέπει να προχωρήσει στις αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις του κυβερνητικού σχήματος και τις χρεώσεις για τα μέχρι τούδε κακώς κείμενα. Απο το περιβάλλον της κ. Γκερέκου έχουν ήδη αρχίσει διαρροές ,που αποδίδουν στο κ. Γερουλάνο την διοχέτευση των πληροφοριών για τις φορολογικές «ατασθαλίες» του κ. Βοσκόπουλου.Σίγουρα χαμένος είναι ο Ελληνικός τουρισμός.Στην δηοσιογραφική πιάτσα οι φήμες για τον η την πιθανή διάδοχο της πρώην υφυπουργού δίνουν και παίρνουν.Τσόκλη,Νταλάρα,Ζούνη,Τσουρή,Βούρος είναι απο τα ονόματα που κυκλοφορούν στα δημοσιογραφικά γραφεία.

Αδέλφια μου αλήτες….

Και τώρα αγαπητέ κ. Παπανδρέου τι τραγούδι του κ.Βοσκόπουλου θα αφιερώσετε στην κ.Γκερέκου?Θυμηθείτε πως το 2004 ξεπαστρέψατε καμμιά δεκαριά βουλευτές και ενοχοποιήσατε μια ολόκληρη παράταξη.Τώρα καθυστερείτε.Γιατί Πρόεδρε?

Ο κ.Παπακωνσταντίνου φοβάται…

“Αν αποτύχω, θα ζητήσω την αντικατάστασή μου”, δηλώνει κατηγορηματικά στον “Κόσμο του Επενδυτή” ο υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου. Επαναλαμβάνει την δήλωση που έκανε την προηγουμένη Δευτέρα στους Φακέλλλους του κ. Παπαχελά, απο την συχνότητα του Σκάϊ.Ο κ. Παπακωνσταντίνου έχει πανικοβληθεί απο την δυσκολία των προβλημάτων της οικονομίας,απο τα μεγάλα λάθη του και την απομόνωση στην οποία έχει περιέλθει εντός του κυβερνητικού σχήματος και αγωνίζεται για την προσωπική πολιτική του επιβίωση.
Ο υπουργός Οικονομικών είναι πολιτικά επικίνδυνος, όταν με τις δηλώσεις του δημιουργεί βάσιμες υποψίες για την αποτυχία της οικονομικής του πολιτικής.Δίνει τροφή στους «κερδοσκόπους»,σε πολιτικούς και οικονομικούς αναλυτές να προβλέπουν την πτώχευση της Ελλάδας.
Ο υπουργός Οικονομικών βαδίζει απο αποτυχία σε αποτυχία, μας οδηγεί σε οικονομικό όλεθρο. Επιπλέον δεν είναι μαχητής, δεν έχει το σθένος να αγωνισθεί για την πατρίδα του.Αναλίσκει τις ελάχιστες δυνάμεις του στην προσωπική του διάσωση. Για τούτο άλλωστε, δεν χάνει την ευκαιρία στις συνομιλίες του με δημοσιογράφους να δηλώνει ότι έκλεισε τον κύκλο του στο υπουργείο Οικονομικών.
Ο κ. Παπανδρέου τον εμπιστεύτηκε αφού πρώτα τον ανέδειξε.Καιρός να τον αποστείλλει στο σπίτι-ξενοδοχείο που έχει ο κ. Παπακωνσταντίνου.Θα έχει ενδεχομένως την δυνατότητα να μάθει κάτι για την πραγματική οικονομία.

Εξέλιξη με στασιμότητα.

 Το πακέτο των 21 συμφωνιών για συνεργασία και μείωση της έντασης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αποτελεί αναμφισβήτητα ένα βήμα προόδου στις σχέσεις των δύο χωρών.Ο κ. Παπανδρέου και ο κ.Ερντογάν εμφανίστηκαν αισιόδοξοι για την βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.Στα μεγάλα θέματα (Αιγαίο,Κύπρος), η άκαμπτη στάση του Τούρκου πρωθυπουργού,επιβεβαίωσε την στασιμότητα και την απουσία εξέλιξης.
Ωστόσο, οι συζητήσεις στο νεοϊδρυθέν Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας και οι διαβουλεύσεις των δύο πρωθυπουργών, δεν στάθηκαν ικανές να αποτρέψουν τις παραβιάσεις του FIR των Αθηνών απο τη τούρκική πολεμική αεροπορία,υπενθυμίζοντας στην Ελληνική πολιτική ηγεσία τούς πάγιους στόχους της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, αλλά και την σχετική αυτονομία της στρατιωτικής μηχανής της γείτονας χώρας.
Είναι εύκολο να αποδεχθούμε την άποψη του κ. Ερντογάν περι αφετηρίας βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων,η δυσκολία έγκειται στην πλήρη άρνηση της Τουρκίας να εγκαταλείψει τισ βλέψεις της στο Αιγαίο.Οι όποιες «υποχωρήσεις» της Τουρκίας είναι πρός το παρόν λεκτικές και στοχεύουν στην βελτίωση της εικόνας της στην διεθνή σκακιέρα και εισάγουν στις διαπραγματεύσεις διαφορετικού βάρους θέματα (Οικουμενικότητα Πατριαρχείου και πρόταση εκλογής Μουφτή στην Θράκη).

Κάθαρση και δίκαιο…

Γράφει ο Αριστείδης.
H κυβέρνηση σε μια προσπάθεια αλλαγής του κλίματος των τελευταίων ημερών ενθαρρύνει με τις ενέργειές η με την σιωπή της την καθολική επίθεση στον πολιτικό κόσμο.Η πολιτική της διαφάνειας και η επιβεβλημένη τιμωρία όσων διασπάθησαν η ενθυλάκωσαν χρήματα του δημοσίου δεν μπορεί να εντάσσεται στην επικοινωνιακή της κυβέρνησης και ιδιαίτερα του κ. Παπανδρέου.Η κάθαρση και η εξυγίανση του δημόσιου βίου οφείλεται να πραγματωθεί στα πλαίσια του κράτους δικαίου.Η υπεράσπιση της δικαιϊκής πολιτικής αποτελεί ευθύνη της Συντεταγμένης Πολιτείας.
Η κάθαρση δεν μπορεί να μετατρέπεται σε απειλή για τους πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης,ούτε βεβαία να τονώνει τον λαϊκισμό και την οργή των πολιτών.
Η κάθαρση δεν είναι δυνατόν να αποτελέσει το σημείο ισορροπίας του πρωθυπουργού με τον κ. Σαμαρά,για την αυτοεξαίρεση τους απο το ενδεχόμενο κοινωνικό «τσουνάμι» αναγέννησης του πολιτικού συστήματος .
Το ενιαίο ρεπορτάζ της συντριπτικής πλειοψηφίας των ΜΜΕ,οι αμφίσημες κυβερνητικές δηλώσεις,οι περίεργες διαρροές απο τις εξεταστικές επιτροπές δεν επιτρέπουν την αισιοδοξία μιας πορείας εξυγίανσης του δημόσιου βίου που θα αποφύγει την πόλωση και τον διχασμό,θα αποτρέψει τον λαϊκισμό και τις φασίζουσες λαϊκές συμπεριφορές,τον ισοπεδωτισμό και θα τιμωρήσει πραγματικούς ενόχους κατάχρησης των όποιων περουσιακών στοιχείων του δημοσίου.

ΟΧΙ στη μαύρη εργασία.

Στο 25% ανέρχεται η ανασφάλιστη εργασία σύμφωνα με τα αποτελέσματα 22.000 ελέγχων του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας και του ΙΚΑ, κατά το τρίμηνο Φεβρουαρίου-Απριλίου του τρέχοντος έτους, όπως ανακοίνωσε στη Βουλή ο υπουργός Εργασίας κ. Λοβέρδος, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Φώτη Κουβέλη.
Και εδω θέλω τους ράμπο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, να εντοπίσουν τους παράνομους εργοδότες,μεγάλους,μεσαίους,μικρούς.Θα εντοπίσουν άραγε και την αλλοδαπή που ανασφάλιστη καθαρίζει τα σπίτια μας?Πιθανόν.Άλλωστε όλοι δεν είμαστε κατά της μαύρης εργασίας?

Ωσεί …παρών

«Χόρτασε η ψείρα και βγήκε στο γιλέκο» ήταν η σκληρή απάντηση του υπουργού Δικαιοσύνης Χ.Καστανίδη στον πρόεδρο του ΣΕΒ Δ.Δασκαλόπουλο, ο οποίος δήλωσε ότι η πολιτική δεν έχει να προσφέρει τίποτα στη χώρα.
Πολύ σωστή αντίδραση απο τον υπουργό Δικαιοσύνης.Εξ ίσου σωστή και η αντίδραση όλων των κοινοβουλευτικών πτερύγων.Απουσιάζει η αντίδραση του κ. Παπανδρέου που παρακολούθησε την ομιλία του προέδρου του ΣΕΒ και δεν ένοιωσε την ανάγκη μιάς απάντησης.Γιατί άραγε?Άλλωστε, κατά δήλωση του δεν χρωστάει σε κανένα. Η όχι?

Παρόν….και ο Περόν

Η συμφωνία της κυβέρνησης του Πασοκ με την Ε.Ε και το Δ.Ν.Τ. με την ψήφιση της απο την Βουλή,αποτελεί πλέον το ανελαστικό πλαίσιο εντός του οποίου θα κινηθεί η κυβερνητική πολιτική.Ο κ. Παπανδρέου διαθέτει τον αναγκαίο χρόνο για τις απαιτούμενες διαρθρωτικές αλλαγές.Ο χρόνος ωστόσο δεν είναι απεριόριστος,η κοινωνική συνοχή δοκιμάζεται και η εντεινόμενη οικονομική ύφεση συνιστούν πραγματικές απειλές για την προσπάθεια εξόδου απο την κρίση. Αν συνυπολογίσουμε την ανεπάρκεια των διοικητικών μηχανισμών και την έλλειψη στελέχωσης τους οι ανησυχίες,οι αμφιβολίες και οι παντός είδους επιφυλάξεις που διατυπώνονται είναι βάσιμες και εύλογες.
Τις ανησυχίες εντείνουν η πολιτική συμπεριφορά του Πρωθυπουργού και οι επικοινωνιακές του επιλογές.Ο κ.Παπανδρέου συμπεριφέρεται ως να έχει εκλεγεί την ημέρα εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Δ.Ν.Τ..Ο φόβος να υποτιμηθεί εκ νέου η πραγματικότητα είναι προφανής.Η τάση του κ. Παπανδρέου να δηλώνει διαρκώς την «δικαίωση» του δεν οδηγεί σε λύσεις και δεν λαμβάνει υπ΄όψη τα λάθη και τις καθυστερήσεις του πρώτου κυβερνητικού εξαμήνου.Και το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού.
Η επικοινωνιακή πολιτική του πρωθυπουργού είναι ο ορισμός του λαϊκισμού στην περονική εκδοχή του.Η σημερινή παρουσία του στην κατεδάφιση του, απο πολλού χρόνου εγκαταλελειμένου κτηρίου του κέντρου ΦΑΝΤΑΣΙΑ,αποτελεί μάθημα ΛΑΙΚΙΣΜΟΥ.Υποθέτουμε ότι θα παραβρεθεί και στις κατεδαφίσεις των επαύλεων γνωστών εχόντων και κατεχόντων στην Ερμιόνη, το Λαγονήσι και όπου αλλού χρειασθεί.
ΥΓ.Ο Ασεμπίγιο χάθηκε?

Πολιτικός αυτισμός

Η χθεσινή υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας συνάντηση των κ. Γιώργου Παπανδρέου, Αντώνη Σαμαρά και Γιώργου Καρατζαφέρη -παρουσία και του υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου- δεν κατέληξε σε συγκεκριμένα μέτρα. Οι τρείς αρχηγοί περιορίστηκαν σε «επί της αρχής» συμφωνία, μεταξύ άλλων, για αλλαγές στον νόμο περί ευθύνης υπουργών και στον τρόπο ελέγχου του «πόθεν έσχες» των βουλευτών.
Γιά μία ακόμα φορά,γινόμαστε μάρτυρες μιας σύσκεψης καλών προθέσεων που αδυνατεί να αναπτύξει δυναμική εθνικής συνεννόησης και συναίνεσης στα μείζονα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα.
Ο εγγενής λαϊκισμός που χαρακτηρίζει το πολιτικό μας σύστημα είναι η κύρια τροχοπέδη για ενα σύγχρονο πολιτικό πολιτισμό.
Η κυβέρνηση του Πασοκ, δια του πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου ζήτησε
συναίνεση «για τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται πια ο τόπος»,αλλά δεν κρίνει απαραίτητο να διαλέγεται συστηματικά με την αξιωματική αντιπολίτευση,εκμεταλλευόμενη την προφανή μετεκλογική πολιτική της σύγχυση και αναξιοπιστία.
Ο κ. Σαμαράς και η σπαρασσόμενη Ν.Δ. με ευτελή τεχνάσματα,στα όρια της πολιτικής γελοιότητας,υιοθετεί την λογική «και στον κλέφτη ψωμί και στο χωροφύλακα χαμπέρι».
Ο ΛΑ.Ο.Σ του κ. Καρατζαφέρη κινείται με την άνεση του ανεύθυνου που επιθυμεί να δείξει υπεύθυνος.
Η κομμουνιστική αριστερά και στις δύο τις εκφράσεις (ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ) δεν διστάζει να θέτει εαυτόν εκτός πολιτικού κάδρου εμπνεόμενη απο την πολιτική στρατηγική της επένδυσης στη φτώχεια.
Κοντολογής οι υπάρχοντες κομματικοί σχηματισμοί χαρακτηρίζονται απο πολιτικό αυτισμό,παρ΄ότι στο εσωτερικό τους υπάρχουν σοβαρές δυνάμεις που αντιτίθενται τον αριστεροδεξιό λαϊκισμό και οι οποίες αποτελέσουν ενδεχομένως την θρυαλλίδα της αναγέννησης τους.

Ο αφελής εμποράκος…

Συγκεκριμένες προϋποθέσεις, όπως μείωση ενοικίων, δημοτικών τελών και λογαριασμών ΔΕΚΟ, ρύθμιση των φορολογικών και ασφαλιστικών εισφορών και ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, θέτει η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), απαντώντας στο κάλεσμα της Λ.Κατσέλη για μείωση των τιμών στα είδη ευρείας κατανάλωσης.
Αντιλαμβανόμαστε τις δυσκολίες του εμπορικού κόσμου τις οποίες σεβόμαστε και κατανοούμε.
Αντιλαμβανόμαστε ότι η κυβέρνηση οφείλει να εξαντλήσει, στα πλαίσια της συγκυρίας, κάθε περιθώριο θετικής ανταπόκρισης σε λογικά αιτήματ.
Αντιλαμβανόμαστε όμως,ότι ο εμπορικός κόσμος δεν προτίθεται να συμπιέσει το περιθώριο των κερδών του.
Σε συνθήκες οικονομικής και ψυχολογικής ύφεσης,συνιστά τουλάχιστον αφέλεια,η εμμονή του εμπορικού κόσμου, σε συμπεριφορές ανάλογες των περιόδων καταναλωτικής ευμάρειας.